5.3 Conclusie en argumenten casus ASLR
5.3.1 Overwegingen Poortwachter
Adequaatheid van de activiteiten in het voortraject is redelijk maar niet maximaal:
Re ntegratie is een eind gevorderd maar hij werkt nog steeds deels in niet optimaal
geschikt werk. Het is onzeker of bedrijfsarts zijn autoriteit wel gebruikt heeft; hij lijkt
nogal mee te gaan met de acties van werknemer en werkgever. Er is onvoldoende aan
revalidatie gedaan, bv rugtraining of oefentherapie.
5.3.2 Overweging WIA
Cli nt is niet volledig en duurzaam ongeschikt:
De heer J claimt geen volledige en duurzame ongeschiktheid. Hij werkt en verdient
daar geld mee heeft daardoor relevant verdienvermogen. Er is medisch geen bezwaar
in te brengen tegen werken met de bij hem bekende afwijkingen klachten.
5.3.3 Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Hier is mogelijk sprake van twee dilemma's: cli nt is door behandelaars, bedrijfsarts en
werkgever gesterkt in het idee dat deels werken voor hem het best is gezien de rugklachten.
Op zichzelf is alleen het bestaan van subjectieve klachten echter niet genoeg
om in het kader van de WIA beperkingen aan te nemen. Verder heeft hij nu werk; al is
het deels. Schatting op gangbare arbeid kan ertoe leiden dat hij wordt ontslagen. Dit
laatste dilemma is niet uitgewerkt in de bespreking.
In dit geval worden toch beperkingen aangenomen op basis van de volgende argumenten.
De chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekte. Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijd. Er is sprake van een chronisch pijnsyndroom.
Er moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheel.
Cli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding. Zijn inzet toont dat zijn verhaal
betrouwbaar is: eigen werk gaat echt niet meer. Het is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaan. (dit moet de va nog uitzoeken)
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumenten.
Eigenlijk is het hele beeld puur subjectief.
Cli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komen.
Er is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandeling.
Hij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functioneren. Is hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
5.3.4 Overwegingen mogelijkheden en beperkingen in functioneren:
Rubrieksgewijs worden de volgende beperkingen aangenomen.
1 Geen beperkingen in persoonlijk functioneren
Hij vindt zichzelf veranderd en hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk verhoogde
kwetsbaarheid.
Maar er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie, hij claimt hier geen beperkingen
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
2 Geen beperkingen in sociaal functioneren
Hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk is sprake van een verhoogde kwetsbaarheid
en hij vindt zichzelf veranderd: kortaf en chagrijnig
Maar hij claimt hier geen beperkingen, er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
3 Wel beperkingen in fysieke omgeving, namelijk voor trillingen
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten
De tegenwerping is mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is
4 Wel beperkingen inzake dynamisch handelen: : frequent zware lasten hanteren, tillen
dragen, frequent buigen.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk
Er is sprake van consistentie tussen lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren
bij een gemotiveerde man (met klachten doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen)
Ertegen kan pleiten dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en ook met minder gewicht heeft hij
meer mogelijkheden
5 Inzake statische houdingen worden beperkingen aangenomen: zitten, staan, langdurig
gebogen werken, zijn houding moet afwisselend zijn.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk. Ook is er sprake van consistentie tussen
lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren bij een gemotiveerde man (met klachten
doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen).
Ertegen kan pleiten dat de belasting in zijn huidige werk groter lijkt dan hij zelf aangeeft
te kunnen.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en met minder gewicht heeft hij meer
mogelijkheden
6 Inzake werktijden wordt hij niet beperkt geacht.
Weliswaar vindt hij zelf 6 uur het maximum.
Maar hele dagen is niet schadelijk voor zijn gezondheid.
Het werk kan meer worden aangepast en dan kan hij hele dagen werken
Normale werkdag in passend werk is mogelijk
%%%%%% TWEE %%%%
5.3 Conclusie en argumenten casus ASLR
5.3.1 Overwegingen Poortwachter
Adequaatheid van de activiteiten in het voortraject is redelijk maar niet maximaal:
Re ntegratie is een eind gevorderd maar hij werkt nog steeds deels in niet optimaal
geschikt werk. Het is onzeker of bedrijfsarts zijn autoriteit wel gebruikt heeft; hij lijkt
nogal mee te gaan met de acties van werknemer en werkgever. Er is onvoldoende aan
revalidatie gedaan, bv rugtraining of oefentherapie.
5.3.2 Overweging WIA
Cli nt is niet volledig en duurzaam ongeschikt:
De heer J claimt geen volledige en duurzame ongeschiktheid. Hij werkt en verdient
daar geld mee heeft daardoor relevant verdienvermogen. Er is medisch geen bezwaar
in te brengen tegen werken met de bij hem bekende afwijkingen klachten.
5.3.3 Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Hier is mogelijk sprake van twee dilemma's: cli nt is door behandelaars, bedrijfsarts en
werkgever gesterkt in het idee dat deels werken voor hem het best is gezien de rugklachten.
Op zichzelf is alleen het bestaan van subjectieve klachten echter niet genoeg
om in het kader van de WIA beperkingen aan te nemen. Verder heeft hij nu werk; al is
het deels. Schatting op gangbare arbeid kan ertoe leiden dat hij wordt ontslagen. Dit
laatste dilemma is niet uitgewerkt in de bespreking.
In dit geval worden toch beperkingen aangenomen op basis van de volgende argumenten.
De chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekte. Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijd. Er is sprake van een chronisch pijnsyndroom.
Er moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheel.
Cli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding. Zijn inzet toont dat zijn verhaal
betrouwbaar is: eigen werk gaat echt niet meer. Het is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaan. (dit moet de va nog uitzoeken)
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumenten.
Eigenlijk is het hele beeld puur subjectief.
Cli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komen.
Er is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandeling.
Hij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functioneren. Is hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
5.3.4 Overwegingen mogelijkheden en beperkingen in functioneren:
Rubrieksgewijs worden de volgende beperkingen aangenomen.
1 Geen beperkingen in persoonlijk functioneren
Hij vindt zichzelf veranderd en hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk verhoogde
kwetsbaarheid.
Maar er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie, hij claimt hier geen beperkingen
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
2 Geen beperkingen in sociaal functioneren
Hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk is sprake van een verhoogde kwetsbaarheid
en hij vindt zichzelf veranderd: kortaf en chagrijnig
Maar hij claimt hier geen beperkingen, er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
3 Wel beperkingen in fysieke omgeving, namelijk voor trillingen
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten
De tegenwerping is mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is
4 Wel beperkingen inzake dynamisch handelen: : frequent zware lasten hanteren, tillen
dragen, frequent buigen.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk
Er is sprake van consistentie tussen lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren
bij een gemotiveerde man (met klachten doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen)
Ertegen kan pleiten dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en ook met minder gewicht heeft hij
meer mogelijkheden
5 Inzake statische houdingen worden beperkingen aangenomen: zitten, staan, langdurig
gebogen werken, zijn houding moet afwisselend zijn.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk. Ook is er sprake van consistentie tussen
lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren bij een gemotiveerde man (met klachten
doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen).
Ertegen kan pleiten dat de belasting in zijn huidige werk groter lijkt dan hij zelf aangeeft
te kunnen.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en met minder gewicht heeft hij meer
mogelijkheden
6 Inzake werktijden wordt hij niet beperkt geacht.
Weliswaar vindt hij zelf 6 uur het maximum.
Maar hele dagen is niet schadelijk voor zijn gezondheid.
Het werk kan meer worden aangepast en dan kan hij hele dagen werken
Normale werkdag in passend werk is mogelijk
%%%%%% DRIE %%%%
5.3 Conclusie en argumenten casus ASLR
5.3.1 Overwegingen Poortwachter
Adequaatheid van de activiteiten in het voortraject is redelijk maar niet maximaal:
Re ntegratie is een eind gevorderd maar hij werkt nog steeds deels in niet optimaal
geschikt werk. Het is onzeker of bedrijfsarts zijn autoriteit wel gebruikt heeft; hij lijkt
nogal mee te gaan met de acties van werknemer en werkgever. Er is onvoldoende aan
revalidatie gedaan, bv rugtraining of oefentherapie.
5.3.2 Overweging WIA
Cli nt is niet volledig en duurzaam ongeschikt:
De heer J claimt geen volledige en duurzame ongeschiktheid. Hij werkt en verdient
daar geld mee heeft daardoor relevant verdienvermogen. Er is medisch geen bezwaar
in te brengen tegen werken met de bij hem bekende afwijkingen klachten.
5.3.3 Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Hier is mogelijk sprake van twee dilemma's: cli nt is door behandelaars, bedrijfsarts en
werkgever gesterkt in het idee dat deels werken voor hem het best is gezien de rugklachten.
Op zichzelf is alleen het bestaan van subjectieve klachten echter niet genoeg
om in het kader van de WIA beperkingen aan te nemen. Verder heeft hij nu werk; al is
het deels. Schatting op gangbare arbeid kan ertoe leiden dat hij wordt ontslagen. Dit
laatste dilemma is niet uitgewerkt in de bespreking.
In dit geval worden toch beperkingen aangenomen op basis van de volgende argumenten.
De chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekte. Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijd. Er is sprake van een chronisch pijnsyndroom.
Er moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheel.
Cli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding. Zijn inzet toont dat zijn verhaal
betrouwbaar is: eigen werk gaat echt niet meer. Het is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaan. (dit moet de va nog uitzoeken)
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumenten.
Eigenlijk is het hele beeld puur subjectief.
Cli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komen.
Er is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandeling.
Hij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functioneren. Is hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
5.3.4 Overwegingen mogelijkheden en beperkingen in functioneren:
Rubrieksgewijs worden de volgende beperkingen aangenomen.
1 Geen beperkingen in persoonlijk functioneren
Hij vindt zichzelf veranderd en hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk verhoogde
kwetsbaarheid.
Maar er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie, hij claimt hier geen beperkingen
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
2 Geen beperkingen in sociaal functioneren
Hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk is sprake van een verhoogde kwetsbaarheid
en hij vindt zichzelf veranderd: kortaf en chagrijnig
Maar hij claimt hier geen beperkingen, er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
3 Wel beperkingen in fysieke omgeving, namelijk voor trillingen
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten
De tegenwerping is mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is
4 Wel beperkingen inzake dynamisch handelen: : frequent zware lasten hanteren, tillen
dragen, frequent buigen.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk
Er is sprake van consistentie tussen lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren
bij een gemotiveerde man (met klachten doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen)
Ertegen kan pleiten dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en ook met minder gewicht heeft hij
meer mogelijkheden
5 Inzake statische houdingen worden beperkingen aangenomen: zitten, staan, langdurig
gebogen werken, zijn houding moet afwisselend zijn.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk. Ook is er sprake van consistentie tussen
lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren bij een gemotiveerde man (met klachten
doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen).
Ertegen kan pleiten dat de belasting in zijn huidige werk groter lijkt dan hij zelf aangeeft
te kunnen.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en met minder gewicht heeft hij meer
mogelijkheden
6 Inzake werktijden wordt hij niet beperkt geacht.
Weliswaar vindt hij zelf 6 uur het maximum.
Maar hele dagen is niet schadelijk voor zijn gezondheid.
Het werk kan meer worden aangepast en dan kan hij hele dagen werken
Normale werkdag in passend werk is mogelijk
%%%%%% VIER %%%%
5.3 Conclusie en argumenten casus ASLR
5.3.1 Overwegingen Poortwachter
Adequaatheid van de activiteiten in het voortraject is redelijk maar niet maximaal:
Re ntegratie is een eind gevorderd maar hij werkt nog steeds deels in niet optimaal
geschikt werk. Het is onzeker of bedrijfsarts zijn autoriteit wel gebruikt heeft; hij lijkt
nogal mee te gaan met de acties van werknemer en werkgever. Er is onvoldoende aan
revalidatie gedaan, bv rugtraining of oefentherapie.
5.3.2 Overweging WIA
Cli nt is niet volledig en duurzaam ongeschikt:
De heer J claimt geen volledige en duurzame ongeschiktheid. Hij werkt en verdient
daar geld mee heeft daardoor relevant verdienvermogen. Er is medisch geen bezwaar
in te brengen tegen werken met de bij hem bekende afwijkingen klachten.
5.3.3 Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Hier is mogelijk sprake van twee dilemma's: cli nt is door behandelaars, bedrijfsarts en
werkgever gesterkt in het idee dat deels werken voor hem het best is gezien de rugklachten.
Op zichzelf is alleen het bestaan van subjectieve klachten echter niet genoeg
om in het kader van de WIA beperkingen aan te nemen. Verder heeft hij nu werk; al is
het deels. Schatting op gangbare arbeid kan ertoe leiden dat hij wordt ontslagen. Dit
laatste dilemma is niet uitgewerkt in de bespreking.
In dit geval worden toch beperkingen aangenomen op basis van de volgende argumenten.
De chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekte. Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijd. Er is sprake van een chronisch pijnsyndroom.
Er moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheel.
Cli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding. Zijn inzet toont dat zijn verhaal
betrouwbaar is: eigen werk gaat echt niet meer. Het is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaan. (dit moet de va nog uitzoeken)
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumenten.
Eigenlijk is het hele beeld puur subjectief.
Cli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komen.
Er is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandeling.
Hij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functioneren. Is hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
5.3.4 Overwegingen mogelijkheden en beperkingen in functioneren:
Rubrieksgewijs worden de volgende beperkingen aangenomen.
1 Geen beperkingen in persoonlijk functioneren
Hij vindt zichzelf veranderd en hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk verhoogde
kwetsbaarheid.
Maar er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie, hij claimt hier geen beperkingen
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
2 Geen beperkingen in sociaal functioneren
Hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk is sprake van een verhoogde kwetsbaarheid
en hij vindt zichzelf veranderd: kortaf en chagrijnig
Maar hij claimt hier geen beperkingen, er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
3 Wel beperkingen in fysieke omgeving, namelijk voor trillingen
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten
De tegenwerping is mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is
4 Wel beperkingen inzake dynamisch handelen: : frequent zware lasten hanteren, tillen
dragen, frequent buigen.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk
Er is sprake van consistentie tussen lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren
bij een gemotiveerde man (met klachten doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen)
Ertegen kan pleiten dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en ook met minder gewicht heeft hij
meer mogelijkheden
5 Inzake statische houdingen worden beperkingen aangenomen: zitten, staan, langdurig
gebogen werken, zijn houding moet afwisselend zijn.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk. Ook is er sprake van consistentie tussen
lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren bij een gemotiveerde man (met klachten
doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen).
Ertegen kan pleiten dat de belasting in zijn huidige werk groter lijkt dan hij zelf aangeeft
te kunnen.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en met minder gewicht heeft hij meer
mogelijkheden
6 Inzake werktijden wordt hij niet beperkt geacht.
Weliswaar vindt hij zelf 6 uur het maximum.
Maar hele dagen is niet schadelijk voor zijn gezondheid.
Het werk kan meer worden aangepast en dan kan hij hele dagen werken
Normale werkdag in passend werk is mogelijk
%%%%%% VIJF %%%%
5.3 Conclusie en argumenten casus ASLR
5.3.1 Overwegingen Poortwachter
Adequaatheid van de activiteiten in het voortraject is redelijk maar niet maximaal:
Re ntegratie is een eind gevorderd maar hij werkt nog steeds deels in niet optimaal
geschikt werk. Het is onzeker of bedrijfsarts zijn autoriteit wel gebruikt heeft; hij lijkt
nogal mee te gaan met de acties van werknemer en werkgever. Er is onvoldoende aan
revalidatie gedaan, bv rugtraining of oefentherapie.
5.3.2 Overweging WIA
Cli nt is niet volledig en duurzaam ongeschikt:
De heer J claimt geen volledige en duurzame ongeschiktheid. Hij werkt en verdient
daar geld mee heeft daardoor relevant verdienvermogen. Er is medisch geen bezwaar
in te brengen tegen werken met de bij hem bekende afwijkingen klachten.
5.3.3 Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Hier is mogelijk sprake van twee dilemma's: cli nt is door behandelaars, bedrijfsarts en
werkgever gesterkt in het idee dat deels werken voor hem het best is gezien de rugklachten.
Op zichzelf is alleen het bestaan van subjectieve klachten echter niet genoeg
om in het kader van de WIA beperkingen aan te nemen. Verder heeft hij nu werk; al is
het deels. Schatting op gangbare arbeid kan ertoe leiden dat hij wordt ontslagen. Dit
laatste dilemma is niet uitgewerkt in de bespreking.
In dit geval worden toch beperkingen aangenomen op basis van de volgende argumenten.
De chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekte. Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijd. Er is sprake van een chronisch pijnsyndroom.
Er moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheel.
Cli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding. Zijn inzet toont dat zijn verhaal
betrouwbaar is: eigen werk gaat echt niet meer. Het is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaan. (dit moet de va nog uitzoeken)
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumenten.
Eigenlijk is het hele beeld puur subjectief.
Cli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komen.
Er is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandeling.
Hij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functioneren. Is hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
5.3.4 Overwegingen mogelijkheden en beperkingen in functioneren:
Rubrieksgewijs worden de volgende beperkingen aangenomen.
1 Geen beperkingen in persoonlijk functioneren
Hij vindt zichzelf veranderd en hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk verhoogde
kwetsbaarheid.
Maar er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie, hij claimt hier geen beperkingen
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
2 Geen beperkingen in sociaal functioneren
Hij meldde zich ziek kort na scheiding: mogelijk is sprake van een verhoogde kwetsbaarheid
en hij vindt zichzelf veranderd: kortaf en chagrijnig
Maar hij claimt hier geen beperkingen, er zijn geen aanwijzingen voor psychopathologie
en hij heeft een blanco psychiatrisch voorgeschiedenis
3 Wel beperkingen in fysieke omgeving, namelijk voor trillingen
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten
De tegenwerping is mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is
4 Wel beperkingen inzake dynamisch handelen: : frequent zware lasten hanteren, tillen
dragen, frequent buigen.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk
Er is sprake van consistentie tussen lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren
bij een gemotiveerde man (met klachten doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen)
Ertegen kan pleiten dat er geen aanwijzingen zijn dat dat hier relevant is.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en ook met minder gewicht heeft hij
meer mogelijkheden
5 Inzake statische houdingen worden beperkingen aangenomen: zitten, staan, langdurig
gebogen werken, zijn houding moet afwisselend zijn.
Hij heeft degeneratieve afwijkingen van rug en knie n. Deze afwijkingen brengen
dreiging van schade met zich mee. Deze activiteiten zijn risicofactoren voor verergering.
Beperkingen zijn dus ook ter voorkoming van verergering van de klachten. Verder
was dat het probleem in zijn oude werk. Ook is er sprake van consistentie tussen
lichamelijk onderzoek, klachten en functioneren bij een gemotiveerde man (met klachten
doorgewerkt, volgt advies op naar vermogen).
Ertegen kan pleiten dat de belasting in zijn huidige werk groter lijkt dan hij zelf aangeeft
te kunnen.
Conditioneel valt er nog wel winst te behalen en met minder gewicht heeft hij meer
mogelijkheden
6 Inzake werktijden wordt hij niet beperkt geacht.
Weliswaar vindt hij zelf 6 uur het maximum.
Maar hele dagen is niet schadelijk voor zijn gezondheid.
Het werk kan meer worden aangepast en dan kan hij hele dagen werken
Normale werkdag in passend werk is mogelijknull2008-11-18Beperkingen om te functioneren op basis van ziekte
Tegen het aannemen van ziekte of gebrek pleiten de volgende argumentenigenlijk is het hele beeld puur subjectiefCli nt heeft niets gedaan om in optimale werkconditie te komenr is wel uitgebreid specialistisch contact geweest maar geen aanleiding gevonden
tot behandelingEr zijn andere mogelijke oorzaken voor de klachtenHij heeft klachten al jaren: waarom gaat het nu niet meer? Er is geen verandering
tov vroeger functionerenIs hij misschien overtollig geworden op het werk? Zijn er
misschien psychosociale verklaringen voor niet werken?
Ook de discopathie n
passen daarbij zelfs al zijn ze conform de leeftijdr moet toch iets zijn gezien de consistentie van het geheelCli nt is twee jaar benaderd als ziek conform de heersende medische opvattingen met
acceptatie van ziekte door behandeling en begeleiding.eigen werk gaat echt niet meerdat zijn verhaal
betrouwbaar isZijn inzet toontHet is verder algemeen gebruikelijk
dat zijn eigen werk niet boven 60 jaar meer wordt gedaanDe chroniciteit van de klachten zelf is op te vatten als ziekteEr is sprake van een chronisch pijnsyndroom.