Ergens halverwege de jaren '80 kregen we bezoek uit Amerika, en die namen de "Science Fair Microcomputer Trainer" mee: een soort kartonnen laptop, met 20 plastic toetsen, 7 led-lampjes, en een led-display. Het had een ROM geheugen waar een paar spelletjes in opgeslagen zaten, en een RAM geheugen. Voor je 'm in gebruik kon nemen moest je eerst zelf alle draadjes aanleggen om toetsen, leds, chip, en batterijen met elkaar te verbinden. Je kom 'm programmeren met een soort assembler taal, maar verder dan de voorgedrukte codes in het boek intikken ben ik nooit gekomen. Je kon er "rat-bashing" op spelen en met z'n tweeen op tennissen. Ik heb er binair en hexadecimaal mee leren tellen.

Eind jaren '80 vond mijn vader het tijd worden dat wij ook eens aan een game console begonnen. We togen naar de HCC en kwamen thuis met een Commodore 64c. Cassettebandjes vol met spelletjes hadden we. ABC-turbo om ze "lekker snel" in te kunnen laden. Je kon 'm programmeren in Basic, maar wederom ben ik nooit verder gekomen dan code overtikken uit een boekje (het was zo frusterend dat je altijd alles weer kwijt was als je het ding uitzet...). Er waren erg leuke spelletjes; veel kan je nog via emulatoren op je pc spelen, maar ze zijn nu toch niet meer zo leuk als toen...